مکتب یه مدرسه برنامهنویسیه، یعنی جایی که در کمترین مدت مهارتهای مورد نیاز بازار کار رو به صورت عملی یاد میده.
مدرک گرفتن فایدهای نداره، استخدام شدن اصل قضیه است.
کیفیت یادگیری و فهم عمیق مطالب برای ورود به بازار کار مهمه.
دانشجوهای کامپیوتر و فناوری اطلاعات ممکنه جلوتر به نظر برسن، ولی بقیه هم میتونند به عنوان برنامهنویس استخدام بشن. رشته ملاک موفقیت نیست.
توی آگهیهای کار مینویسن چند سال سابقه کار در فلان حوزه، ولی واقعیت اینه که حرف اول و آخر رو مهارت میزنه. مهارت نشون میده که سابقه کار داری یا نه!
اشتیاق به مباحث و سرعت یادگیری خوب میتونه آدم رو تا نوک کوه بالا ببره.
علاوه بر آموزش عملی و کار کلاسی، پیگیریهای دائمی مکتب و استفاده از تجربیات اساتید و همدورهایها خیلی به پیشرفتت کمک میکنه.
بعد دوره اگه بتونی بری سرکار، با هم بازی رو بردیم. اگه هم نشه، با هم بازی رو باختیم.
عمده شهریه مکتب رو بعد از استخدام پرداخت میکنی. هر چقدر حقوق گرفتی، 25 تا 30 درصدش رو بده مکتب تا کمکم این بدهی تسویه بشه.
برای شروع برنامهنویسی، باید ذهنت آماده این کار باشه. یه استعدادسنجی ساده در ابتدای راه میتونه بهت نشون بده که چقدر برای برنامهنویس شدن آمادهای.
جدیت و نظم افراد در مکتب یه موضوع کلیدی هست. بچههای مکتب یه جورایی هم کارمند هستند و هم کارآموز.
چیزهایی رو که سر کلاس تدریس میشه، باید داغ داغ همون سرکلاس تمرین کنی تا بهتر برات جا بیفته.
اواخر دوره کمکم با انجام پروژههای بزرگتر و واقعیتر، دنیای کار رو بهتر لمس میکنی. یه رزومه خوب هم برای پیدا کردن کار کمکت میکنه.
هر کدوم از مهارتهای شغلی که مکتب بهت یاد میده، چکیده تجربیات بازار کار و فارغالتحصیلان قبلی مکتب هست. موقع استخدام حواست به این نکات باشه.
با همراهی مکتب شغل مناسب خودت رو در بازار کار پیدا کن.
هر وقت که حقوق گرفتی، کم کم بخش باقیمونده شهریه مکتب رو تسویه کن.